Hey Apen!

Lola C

C is verbaasd over de wifi mogelijkheden in Costa Rica, want ook hier in de Guayabo Lodge in Turrialba hebben ze 't. Dus blijft Lola CC lekker up-to-date met haar reisblog. Want Apen, we zitten inmiddels in de heuvels in het binnenland met een schitterend uitzicht over Turrialba. De temperatuur is hier aangenaam, de avonden zijn zelfs koel en da's best wel lekker. We hebben de Caribische kust vaarwel gezegd en storten ons in een volgend avontuur: raften! Turrialba heeft 2 rivieren met fantastische rafting mogelijkheden in allerlei categorieën van makkelijk (cat.1) tot zeer heftig (cat.5). En wellicht weten jullie nog dat het mensvolkje verzot is op deze vorm van adrenalinekick.

Maar Lola C

C loopt weer eens vooruit op de zaken, want voordat het mensvolkje vertrok uit Puerto Viejo, bezochten ze het Jaguar Animal Rescue Center aldaar. Tja, mensBetty heeft nu eenmaal iets met opvang en rehabilitatie van inheemse diersoorten. Ze sleepte het mensvolkje al eens mee naar het orang-oetan opvangcentrum Sepilok op Borneo en Jane Goodall's Chimp Eden in Zuid-Afrika. Dus moesten we er weer aan geloven. Dit centrum vangt vnl. gewonde en verweesde dieren op, lapt ze op en zet ze uiteindelijk weer terug in de natuur. Er zitten behoorlijk wat slangen, tarantula's, toekans, arenden, uilen, luiaards, brulapen en kleine wilde katten zoals de ocelot en margay. De baby luiaards zijn ongelooflijk schattig, wat 'n bijzondere beesten. Maar ook de kleine brulapen zijn verschrikkelijk leuk en speels. De mannetjes gaan pas 'brullen' als ze 'n jaartje of 2,5 zijn, dus was 't er rustig. De vrijwilligers in het centrum doen prachtig werk en met ons betaald bezoek steunen we dit goede doel, want overheidssteun o.i.d. krijgen ze niet.

Toen we vanochtend in de Guayabo Lodge opstonden hadden we vanuit onze kamer een prachtig uitzicht op de rokende Turrialba vulkaan, een van de drie werkende vulkanen van Costa Rica. Super cool. Maar eigenlijk is het mensvolkje niet voor de vulkaan gekomen, maar voor de fameuze Pacuare rivier (top 5 rivier in de wereld voor 'white water rafting'). En dat hebben ze vandaag dan ook gedaan, wat super vet cool was. Wat een adrenalinekick! Met z'n vieren in de boot met stuurman Esteban en 'beveiliger' Luis in z'n kayak om evt. een van ons uit het water te redden, is het mensvolkje er zo'n beetje de hele dag mee bezig geweest. En dat was bepaald geen kinderachtig werk! Tot nu toe had 't mensvolkje cat.3 stroomversnellingen gedaan, maar vandaag kwam er ook een aantal cat.4 en dat was kicken. Bij de eerste 'rapid' cat.3 viel Mike uit de boot. Gelukkig had 't mensvolkje inmiddels geleerd hoe ze iemand uit het water konden halen en mensBetty kreeg Mike weer snel in de boot. Na zo'n 2 uur raften (doodvermoeiend) gingen we aan land voor een heerlijke lunch van tortilla's en fruit, klaargemaakt door Esteban en Luis. Zeer smakelijk! Na de lunch hebben we nog ruim 1 uur geraft en bij de laatste, zeer heftige cat.4 viel Jim uit de boot. Terwijl we door het kolkende water naar beneden stortten, moest Jim binnengehaald worden. Esteban riep zeer dwingend: 'rescue him, rescue him!' en mensBetty begreep waarom: er kwam nog 'n forse duik naar beneden! Net voordat we omlaag vlogen, haalde mensKees Jim naar binnen! Jim had z'n knie gestoten aan een steen en was even helemaal 'shaky'. Maar veel tijd had hij niet, want hij moest gewoon weer meepeddelen. Al met al: 'never a dull moment when you are white water rafting!' Pura Vida! Het was 'n super vet coole dag met een hoog adrenalinegehalte, waar het mensvolkje nog lang over zal napraten.

Morgen gaan we nog verder en hoger de bergen in: naar San Gerardo de Dota op 2.500 m hoogte. Dat wordt in ieder geval 'n stuk frisser. Brrrrr...Lola C

C houdt niet van kou!

Dikke knuffel van Lola Coole

Chimp!