Hey Apen!
En zo is de cirkel weer rond: terug in Hotel Le Bergerac in San José voor ons laatste nachtje in Costa Rica. Als je het vrij vertaalt heb je 't hier over 'n 'heerlijke kust', maar Lola C
C en haar mensvolkje vonden het eenvoudigweg een super mooi land, ofwel Costa Muy Bonita! De laatste
dag in Ojochal hebben we het rustig aan gedaan, geen aktie en avontuur meer. Maar wel nog een vroege ochtendwandeling met Hendrik-Jan de Tuinman, ofwelGeovanny el Jardinero. Ja Apen, Lola
C
C spreekt inmiddels 'n aardig woordje Spaans! Cool toch? Deze Geovanny maakte ons attent op
allerlei (kleine) dieren als (giftige) spinnen, wandelende takken maatje groot, kikkers, enz. Persoonlijk vond Lola C
C dit nogal saai en hield 't daarom snel voor gezien. MensKees en MensMike gingen samen nog wat strandjes verkennen, terwijl die andere twee gingen chillen aan 't zwembad.
Terwijl MensBetty nietsvermoedend haar boek lag te lezen, zat er opeens 'n basilisk leguaan voor haar ligbed. Toen ze opkwam schrok het dier en sprintte weg over het water van het zwembad. Maf
gezicht was dat. Het wemelde trouwens van de leguanen in allerlei maten en varianten aan het zwembad, best lollig.
Het mensvolkje toog vervolgens nog naar Playa Dominical voor wat inkopen en de lunch. Nadat de menspubers waren afgezet bij 't hotel zijn de grote mensapen nog even op zoek gegaan naar de golfbaan,
waarvan de 1e negen holes inmiddels klaar zijn. Wat 'n project daar in die bush! Appartementen, stukken grond om huizen op te bouwen, een clubhuis, een hotel: het moet allemaal nog ontwikkeld
worden. Wat 'n onderneming. Of Lola C
C dit allemaal interesseert, niet dus! Golf is in Lola
CC's ogen een belachelijke sport. Maar de grote mensapen hebben een tijd met een van de twee ondernemers gesproken. Bleek 'n Belg te zijn.
We kwamen vaak verschillende nationaliteiten tegen die zich aan de Pacifische kust gevestigd hebben, ontsnapt aan het hectische westerse wereldje. Zo hebben we 'n avond gegeten bij een Duitser uit
München, die tot groot geluk van het mensvolkje heerlijke schnitzels!!! en gebakken aardappels voor ze klaarmaakte. Een volgende avond weer heerlijk gegeten bij Enzo, een gezellige Italiaan. Maar
ook een Nederlandse landschapsarchitecte en een Amerikaan uit Colorado met 'n grappige eettent. Het goede en ontspannen leven hier trekt allerlei vogels van diverse pluimage aan en dat is erg leuk!
Gisteren hadden we nog een dramatisch akkefietje met mijn andere kleine, vrij irritante broertje Ed. Hij werd vermist! Iedereen in rep en roer, de kamer van de menspubers werd meerdere keren
overhoop gehaald, maar Ed was niet te vinden. En zo gingen we allemaal verdrietig naar bed en Lola C
C was al bang dat we zonder Ed zouden moeten vertrekken. Vanochtend stonden de grote mensapen bij de menspubers voor de kamer en wie hadden ze bij zich: Ed! Dolle vreugde alom en Ed werd
als de verloren zoon binnengehaald. Had die malloot zich verstopt tussen de lakens, die vervolgens van het bed gehaald waren door het schoonmaakmens en zo kwam Ed tussen de was terecht. Het wasmens
had hem gelukkig in de gaten en zo werd die ondeugd gered van de wasmachine. Wat 'n idioot!
Lola C
C en haar mensvolkje nemen met weemoed afscheid van dit prachtige groene land, de
vriendelijke en ontspannen Tico's (Costa Ricanen), de schitterende natuur, de dieren en de actie en avonturen. En zeg ik nu voor de allerlaatste keer: PURA VIDA!
Dikke knuffel van Lola Coole
Chimp!
